Am i alone?

Met haar zwarte prada tas, bungelend aan haar arm, liep Quinn vanuit het donkere buiten de zaal in waar het podium stond. Ze had hier vaak opgetreden met haar groep, New Directions, en ook samen met de dans groep van Naya werden hier soms kleine optredens gehouden, maar buiten dat allemaal kwam Quinn hier ook graag. Gewoon om na te denken over de zomers die ze hier al ha gehad, en wat haar deze zomer te wachten stond. Vast en zeker werd het weer erg gezellig, net zoals de zomers ervoor. Rustig klom ze het trappetje aan de zijkant van het podium op en gooide haar tas naast de piano en keek de grote zaal in. De mensen die altijd helemaal achterin zaten, zag je nooit, omdat de zaal daarvoor te groot was. Als er niemand was klonk alles hier nog veel mooier, dat was ook een van de redene dat ze hier vaak kwam, alleen, om te oefenen. 's avondspits was dat de enigste kans, want overdag waren er altijd wel
mensen. Ze sloot haar ogen en begon het liedje 'what if' van Kate Winslet te zingen, het was een moeilijk lied om te zingen, maar het betekende veel voor haar. Het deed haar altijd denken aan het verleden. Het refrein was altijd al een uitdaging geweest om te zingen, dus als ze ze haalde was ze trots. Meestal kende mensen het liedje niet, omdat het niet zo bekend was, maar voor haar, was het een van de mooiste liedjes die ze kende;

What if I had never let you go,
would you be the man I used to know,
if i'd stayed, i you tried, if we could only turn back time,
but i'll guess, we'll never know..

Rustig voor zich uit starend liep Sam langs het gebouw waar het podium in was en bekeek het nauwkeurig. Het was best wel groot, groter dan hij had verwacht, en de deuren waren van glas, waardoor hij alles perfect kon zien. Hij zg iemand staan, iemad met blonde lange haren; Quinn. Een glimlach verscheen op zijn gezicht en langzaam opende hj de deur. Ze was aan het zingen en haar stem was, zoals hij eigenlijk al wel verwacht had, fantastisch. Ze had haar ogen dicht en zong een vor hem onbekend nummer(ben nu verslaafd aan dat nummer, Claire, dankje), maar het was mooi, heel mooi. Toen ze klaar was verscheen er zowel op haar gezicht n op de zijne een glimlach. Met rustige stappen liep Sam verder de zaal in en toen hij voor haar in beeld was, zei hij "dat was echt heel goed, Quinn". Hij liep naar haar toe en ging aan de rand van het podium zitten en keek achterom nar haar, terwijl hij met zijn hand naast hem klopte. "kom zitten" zei hij, niet bij wijze van een bevel, maar meer een voorstel. Hij wilde gewoon even met haar praten; hij wist nog zo weinig van haar. En nu ze samen op een kamer sliepen was het misschien toch wel handig om wat meer van elkaar te weten te komen. "vertel eens wat over jezelf, familie ofzo?" vroeg hij, terwijl hij opzij keek en haar prahtoge ogen ontmoette.

Plots zag Quinn haar kamergenoot, Sam in de deur staan met een grote grijns op zijn gezicht, en verschrikt keek ze hem aan. Rustig liep hij de zaal binnen en vertelde haar dag hetgene wat ze zojuist gezongen had erg goed was en er verscheen een blosje op haar gezicht. Ze was niet zo goed in complimentjes in ontvangst nemen, dus eindigde het meestal met gestamel en blozen. Dankje zei ze dankbaar, terwijl ze een flesje water uit haar tas pakte en er en slokje van nam. Ze bekeek Sam hoe hij op de rand van het podium ging zitten en haar naast hem vroeg te gaan zitten. Twijfelend stapte ze naar de ramt van het podium toe en liet zich naast hem neerzakken, waarna ze nog een slokje water nam. Dus, mijn familie.. begon ze, Mijn ouders zijn nog bij elkaar, mijn zusje van 12 is nu op tenniskamp in Canada ofzo en dat was het, voor de rest geen boeiende familieleden, eigenlijk. even dacht ze weer na, maar had toen weer een onderwerp gevonden. Nou, verder hou ik dus, zoals je misschien wel gemerkt hebt, erg van zingen en dansen, ook hou ik van paardrijden, iets wat ik eigenlijk verborgen hou.. Vertel jij nu eend wat, heb jij nog verborgen talenten? vroeg ze met een glimlach terwijl ze opzij keek.